Roos en Paul III

Geplaatst op dinsdag 1 mei 2012 | 2 Reacties

“Dat is lang geleden dat jullie hier waren”, was het eerste dat haar moeder tegen ze zei. “Ja, mam, dat weten we maar we hebben een druk leven, en dat weet jij ook”, begroete Roos haar moeder. Gezellig, dacht Paul daar gaan we weer, het is ook altijd hetzelfde als hij hier was. Hij had het gevoel niet welkom te zijn, en toch werd er steeds gevraagd waarom ze zo weinig kwamen. De manier waarop Roos en haar moeder altijd kibbelde over de kleinste dingen. Hij ergerde zich er nu al aan, en dan had hij het nog niet eens over de nieuwe vriend van haar moeder. Ongelofelijk, geen idee waar ze deze nu weer gevonden had, maar eigenlijk was dat de reden dat ze zo weinig hier kwamen. Bang voor al die mannen die er in het leven van zijn schoonmoeder waren.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Roos en Paul II

Geplaatst op dinsdag 24 april 2012 | Geen reacties

“Snappen doe ik het allang niet meer”, was het antwoord van Paul. “Het is vandaag toch vrijdag Roos?” Roos moest zelf even nadenken, “Nee schat, het is vandaag donderdag”. Paul begreep nu gelijk hoe de vork in de steel zat, en dat hij zojuist een verkeerd antwoord had gegeven. “Dan rij ik vandaag, het was een vergissing, dacht echt dat we vandaag al vrijdag waren”, zei Paul. Roos moest glimlachen, dat gevoel herkende ze, ze vergat zelf ook wel eens op welke dag ze leefde. Blij dat ze niet hoefde te vechten tussen haar moeder en zijn vrienden. Even later zaten ze in de auto op weg naar haar ouderlijke huis.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Roos en Paul I

Geplaatst op dinsdag 17 april 2012 | 2 Reacties

“Rijd jij of rijd ik?”, was de vraag van Roos. Echter het antwoord bleef uit, ze zuchtte nogmaals diep en besloot het nog maar eens op de man af te vragen. “Paul, ik vroeg je zojuist wie er rijd, jij of ik, maar heb het antwoord nog niet gehoord”. Paul keek haar verbaasd aan, hij had echt niet gehoord, dus hij moest nog even nadenken. “Het lijkt me handig als ik op de heen weg rij, en jij op de terugweg”. “Dat betekent dat ik vanavond eindelijk weer eens een biertje kan pakken met de jongens”. Roos keek hem raar aan, “de jongens?” “Wat bedoel je daarmee? We gaan vanavond toch naar mijn moeder?”

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date X

Geplaatst op dinsdag 10 april 2012 | 6 Reacties

Hier kan ik echt niets mee, dacht Dana. Hoe leuk en lief ze Erik ook vond, haar leven zou nimmer meer het zelfde zijn als ze op zijn avances in zou gaan. “Erik, het spijt me het zal slechts bij deze ene date blijven”. “Ik heb geen behoefte om mijn leven te delen met al jouw onderdanen”. Erik keek haar geschrokken aan, dit had hij niet zien aankomen. Ze hadden een super leuke avond, en hij genoot zo van het gezelschap van deze vrouw. “Dana ik kan het je niet kwalijk nemen, al moet ik eerlijk toegeven dat ik jammer vind”. “Na het toetje zal ik me uit de voeten maken, en zal ik geen contact meer met je opnemen”. Opgelucht haalde Dana adem, deze mooie date zou met een paar minuten over zijn, en dan zou ze een pracht verhaal hebben voor later.

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date IX

Geplaatst op dinsdag 3 april 2012 | 4 Reacties

“Je gaat vast denken dat ik van een andere planeet kom”, zuchte Dana. “Ik volg het nieuws niet zo, en lees geen kranten, meestal staat er alleen maar slecht nieuws in”. “Wat mij betreft hoeft het niet in de weg te staan, al ben ik niet zo dol op heel veel aandacht”. Erik keek nogmaals in die mooie ogen, en kon zich niet langer inhouden. “Dana, een leven met mij zal je alleen maar in de schijnwerpers zetten, je hele leven zal over de kop gegooid gaan worden”. “Al zal ik er op dit moment alles aan doen om te voorkomen dat ze je nu al lastig gaan vallen”.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date VIII

Geplaatst op dinsdag 27 maart 2012 | 8 Reacties

De waarheid zal altijd uitkomen, liegen heeft geen zin”, bedacht Erik. “Dana ik moet je iets bekennen, kennelijk heb jij geen idee wie ik ben”. “Eigenlijk vond ik dat wel erg leuk, en dat maakte dat ik me zo op mijn gemak voel hier”. Dana zat hem met grote ogen aan te kijken, geen idee wat er nog meer ging komen. Hopelijk zou hij niet bekennen dat hij een misdadiger was. Ondertussen was Erik nog steeds aan het woord. “… wat dus betekent dat ik de troonopvolger ben”. Dana verstond slechts een gedeelte van de zin, troonopvolger, wat hij is een prins, en zij herkende hem niet. Het hoge woord was er uit, al had hij geen idee wat er nu in dat mooie hoofdje om ging.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date VII

Geplaatst op dinsdag 20 maart 2012 | 8 Reacties

“Mijn favoriete bloemen, dat is een makkelijke vraag”, antwoorde Dana. “Dat zijn witte rozen, die ruiken lekker en ik vind ze er prachtig uitzien.” “Maar even terug komend op mijn vraag, er zal toch iets zijn, hoe je de dagen doorbrengt.” “Kan me namelijk niet voorstellen dat je de hele dag niets zou doen, hoeveel geld je dan ook hebt”. Erik keek haar ondertussen de hele tijd aan, hij kon geen hap meer door zijn keel krijgen. Het spookte door zijn hoofd, zou hij niet beter gewoon de waarheid vertellen, het was namelijk duidelijk dat zij geen enkel idee had wie hij was. En als hij betrapt zou worden door roddeljournalisten, dan zou ze gelijk in de picture staan.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Write on Wednesday 73

Geplaatst op woensdag 14 maart 2012 | 8 Reacties

Doel

Ongelovelijk, ze schudde haar hoofd daarbij een paar keer, terwijl ze haar bucketlist af zat te strepen. Ze was die ongein vorig jaar aangegaan, in duizend dagen, honderd wensen vervullen. Op zich een mooi tijdsbestek, maar dat ze nu al de helft voor elkaar zou hebben dat had ze niet verwacht. Ze bekeek haar website, die ze speciaal hiervoor had aangemaakt. Elke doelstelling die ze bereikte beschreef ze, plaatste er een foto bij. En om later te bepalen wat ze het leukste haf gevonden, gaf ze een cijfer van één tot twintig, waarbij twintig voor heel erg goed of leuk stond. En één voor iets wat ze eigenlijk nimmer meer zou willen doen. Haar laatste doel op de lijst was namelijk de leukste vijf dingen bepalen, en die in de nabije toekomst nogmaals gaan doen. Vijfhonderd dingen in een jaar, ze leek wel gek. Erger anderen zouden vast denken dat ze geen leven had. Ze had het gewoon lekker simpel gehouden met haar lijst, zo dat het niet moeilijk zou zijn om alles te behalen. Echter dat ze soms drie dingen in eens zou vervullen dat had ze niet verwacht. Stiekum vond ze het gewoon heel erg leuk om zo bezig te zijn met dingen die ze graag wilde gaan doen. Maar waar ze ander wellicht geen tijd voor gemaakt haf. De lijst was een soort stok achter de deur. Haar doel de lijst te gaan voltooien zou geen probleem moeten zijn.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date VI

Geplaatst op dinsdag 13 maart 2012 | 6 Reacties

“Het antwoord lag op het puntje van zijn tong.” En toch kwam er geen geluid uit zijn keel, de juiste woorden leek hij niet te kunnen vinden. Als hij niet snel antwoord zou geven zou het wel eens een vervelende avond kunnen gaan worden. Laat staan dat er nog een date zou volgen. Hij besloot toch maar een verklaring te geven. “Sorry Dana, maar dat is een lastige vraag voor mij”. “Ik ben namelijk nogal vemogend, en eigenlijk loop ik daar liever niet mee te koop”. “Sterker, had gehoopt het achterwege te laten, want ik ben gewoon nieuwsgierig naar jou.” “Naar wat jij zoal doet, en wat je bezig houd, wat je lievelings bloemen zijn?” Dana keek een beetje vreemd naar Erik op, opeens was daar een waterval van woorden. En dat terwijl ze dacht dat hij zo verlegen was, omdat hij niets zei.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Op de kinderboerderij

Geplaatst op maandag 12 maart 2012 | 4 Reacties

Zondagmorgen, en toen ze het gordijn open schoof gaf ze ruimte aan een paar zonnestralen. Mooi dacht ze, dit gaat een heerlijke dag worden om een stukje te fietsen. Om een doel te hebben, besloot ze wat brood, sla en komkommer mee te nemen, voor de dieren in de kinderboederij aan de andere kant van de stad. Het was slechts een ritje van twintig minuten, en al bij de deur werd werd ze gelijk verwelkomd door de geiten. Die hadden natuurlijk allang door dat ze wat lekkers bij haar had. Voor hen had ze wat brood meegenomen, niet te veel, want ze zouden vandaag vast verwend worden. Daarna stond ze even te kijken bij de nieuwe varkens die sinds kort hun onderkomen hier gevonden hadden. Er was zelfs een wedstrijd uitgeschreven om namen voor deze twee te bedenken. Wellicht schoot haar iets te binnen, ze kon gewoon via de website meedoen, lekker makkelijk. Van de varkens langs de konijnen, en vandaar naar de schapen, de koeien en de herten. Nog even een kleine fietstocht erachter aan, en ze had haar dag weer goed besteed.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Sprookjes bestaan

Geplaatst op vrijdag 9 maart 2012 | 4 Reacties

Hoe vaak zou ze hier nog komen, ze had geen idee. Ze wist wel dat ze hier steeds weer graag naar toe ging. Het was haar favoriete plek om naar de rijke mensen te kijken. Anna was een lieve meid, maar helaas haar ouders hadden het niet zo breed. Niet dat ze iets te kort kwam, ze was dol op haar ouders, en blij dat beiden nog in leven waren. Hard werken was wat ze deden, en Anna hielp hun daarbij. Dat deed ze al zeker een jaar of zes, ondanks dat ze zelf pas zestien geworden was.

Sinds een jaar mocht ze eens per week een wandeling maken naar de stad, ze mocht dan wat kleine dingen ophalen voor haar ouders. Die blij waren dat zij gewoon door konden gaan met het werk. Daarnaast was het voor Anna natuurlijk een klein verzetje, dat ze haar graag gunde. Ze nam alleen niet de route die ze zou moeten nemen, ze nam elke keer weer een andere route, tot een paar weken geleden, ze had een hele grote villa ontdekt. Iedere keer weer moest ze even kijken. Kijken wat zij aan hadden, wat zij deden, het zag er immer mooi uit.

Lees meer

Write on Wednesday 72

Geplaatst op woensdag 7 maart 2012 | Geen reacties

Leer-Leren

Nee, nee en nog eens nee, dacht ze terwijl ze voor de spiegel stond. Deze broek ging het zeker niet worden. Ze liep terug het pashokje in, trok hem uit, deed haar eigen kleding weer aan liep terug de winkel in. Ze hing de broek terug, en ging door met het zoeken. Een verkoopster die haar gade had geslagen, kwam haar te hulp. Zij bood aan mee te helpen zoeken, zodat ze in de paskamer kon blijven, en het wat sneller zou gaan. Dankbaar maakte Danielle daar gebruik van, het voelde als een soort van vertroetellen, de verkoopster bediende haar op haar wenken. Tot deze terug kwam met een leren broek, nee dat kon ze toch niet aan doen. Haar moeder zag haar aankomen in de broek van leer. Maar volgens de verkoopster was het gewoon een kwestie van wennen. Ze had zelf ooit ook zo staan dubben, of ze het of niet moest doen. En ze was blij dat ze de broek toen gekocht had. Ja, dacht Danielle dat zou ik ook zeggen als ik een broek wil verkopen. Ze was bang dat het een verkooppraatje was, en dat zij straks met een leren broek thuis kwam, die ze niet of nauwelijks zou gaan dragen. Misschien moest ze het gewoon doen, en moest ze het leren om deze broek te dragen. Hij zit best wel lekker, en ze ziet er best stoer uit. Ze besloot het gewoon te doen, en liep er mee naar de kassa.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date V

Geplaatst op dinsdag 6 maart 2012 | 6 Reacties

“Wat doe je eigenlijk voor werk?” Oh, nee dacht ze hoe afgezaagd, maar ze had de vraag er al uit voor ze het door had. Ondertussen verslikte Erik zich bijna in zijn hap vlees. Van alle vragen die ze hem had kunnen stellen, moest ze nu juist deze stellen. Hij had geen zin in liegen, maar hij wilde haar nog niet vertellen wie hij precies was. Al was dat natuurlijk moeilijk, hij hoopte echt op een kans bij deze mooie vrouw die tegenover hem zat. Een date bij hem thuis zou alles al verraden, laat staan als zijn lijfwachten hem op het spoor kwamen. Hij realiseerde zich dat hij een antwoord moest geven, dat hij te lang stil was, en dat bij een relatief onschuldige vraag. Dana snapte niet wat er in deze man om ging, ze had toch een vrij simpele vraag gesteld. Ze vermoedde dat hij tijdelijk werkeloos zou zijn, en het niet durfde te zeggen.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De wandeling

Geplaatst op maandag 5 maart 2012 | 2 Reacties

Op een stralende morgen ergens in mei, tijdens hun vakantie besloten ze te gaan wandelen. Niet zomaar zo’n korte wandeling, nee ze hadden een hele route uitgestippeld. Eerst met de auto zo’n vijftig kilometer rijden, en dan zouden ze in een mooi bebost gebied zitten. Zo gezegd zogedaan, daar zaten ze vroeg na het ontbijt in de auto op weg naar de uitgekozen plaats. Welke ze zonder enige oponthoud snel wisten te vinden. En daar ze zo vroeg waren, was het niet moeilijk om een parkeerplaats te vinden. Gewapend met een rugzak, waarin hun proviand zat begonnen ze aan hun tocht. Na een paar uur wandelen hoorden ze op eens geluid, ze besloten op onderzoek uit te gaan, en al snel vonde ze oorzaak. Het was een mooie waterval, heerlijk zoals de natuur en het water samen kwamen. Uren konden ze er naar kijken, en natuurlijk fotograferen. Ze besloten hier van hun picknick te genieten, en om na het eten weer verder te trekken.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Het examen

Geplaatst op vrijdag 2 maart 2012 | 4 Reacties

Daar ging hij voorbij, ze twijfelde even maar besloot hem te achtervolgen. Geen idee of het slim was, maar zolang hij haar niet zag, was er niets aan de hand. Ze had hem nodig, nou ja niet hem als persoon, meer zijn werkwijze. Hij was één van de beste artsen die ze kon, en zij, zij was al tweemaal eerder gezakt voor haar examen. Ze wilde bij hem zijn, om zijn handelingen te volgen en van hem les te krijgen. Ze was echter al tweemaal eerder afgewezen door hem, hij had geen stageplaatsen beschikbaar.

Ze wist zich te verstoppen in een kamer naast de operatie kamer. Vandaar uit kon ze alles overzien door een klein raam, en nog beter ze kon meeluisteren. Zo maakte ze vele aantekeningen, en besloot ze gelijk dat ze deze kamer vaker zou gebruiken. Ze moest alleen nog even uitzoeken wanneer hij daar een operatie had. Maar dat kon niet erg moeilijk zijn, als een nachtdienst had dan kon ze alle roosters bekijken. Mocht iemand zich ziek melden, dan moest ze namelijk voor vervanging kunnen zorgen. Wie had ooit gedacht dat het in haar voordeel zou werken, dat zij een administratie diploma had.

Lees meer

Write on Wednesday 71

Geplaatst op woensdag 29 februari 2012 | 10 Reacties

Muis

Hij moest en zou zijn zin krijgen, het kon hem niet schelen wat zijn ouders dachten. Hij zou ze laten zien dat hij het wel kon, en om dat te bewijzen besloot hij het ze gewoon te laten zien. Hij pakte zijn spaarvarken, sloeg deze stuk en pakte al het geld eruit. Hij sloop zijn kamer uit, stilletjes de trap af, keek nog even in de kamer. Ze zagen hem niet, waren te druk in gesprek over hem. Hij pakte zijn jas en sloop stil naar buiten. In de schuur stond zijn fiets en daarmee kon hij zo snel hij wilde naar de dierenwinkel gaan. Daar keek hij zijn ogen uit, welk huisdier zou hij kunnen nemen om te laten zien dat hij echt wel voor een hond zou kunnen zorgen. Hij bekeek alle kleinere dieren aandachtig, vissen vond hij wel leuk, maar daar kon hij zelf niet mee spelen. Konijnen en cavia’s vond hij wel heel erg leuk. Die kon je aaien en aandacht geven, misschien moest hij even vragen hoe duur deze waren. Helaas kwam hij zover niet want achter hem stonden zijn ouders al. En zij waren behoorlijk boos op hem, terrecht natuurlijk, want hij was gewoon het huis uitgeslopen. Al snel hadden ze door wat hij van plan was en ze besloten voor deze keer over hun hart te strijken. Hij mocht met het geld uit zijn spaarpot een dier en toebehoren kopen. Hij bleek net genoeg te hebben voor een witte muis.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date IV

Geplaatst op dinsdag 28 februari 2012 | 10 Reacties

Zwijgend genoten ze van het eten en elkaar. Terwijl ze elkaar van alles zouden moeten vragen. Ze kenden elkaar immers nog maar een uur. Het leek alsof ze beiden niet wisten hoe te beginnen. Erik worstelde met zijn komaf en of het wel eerlijk was tegenover Dana. En Dana, zij was overrompeld door het uiterlijk, het gedrag en de goede manieren van haar tafelheer. Ze zou normaal gesproken geen schijn van kans maken bij jongens als deze. Ze vermoedde dat hij geen enkel probleem moest hebben om een vrouw te vinden. Ze snapte niet echt dat een man als hij vrijgezel zou zijn. Ze bedacht dat het tijd werd om het ijs te breken, en als hij het niet deed dan zou zij het moeten doen.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De parels van het bos

Geplaatst op maandag 27 februari 2012 | 4 Reacties

Super vond ze het de zondagen die ze in het bos doorbrachten. Elke keer dat ze er was ontdekte ze lekker dingen om te eten. Dan weer wat bessen, dan weer bramen of fambozen. Heerlijk vond ze het, ze maakter er een gewoonte van om lege tassen mee te brengen. Zodat ze al die lekkere vruchten kon plukken tijdens hun wandeling. En als ze dan thuis kwamen dan ging ze deze inkoken tot jam, gelei en moes. “De parels van het bos”, noemde ze haar lekkernijen. Welke ze vaak als cadeautje weg gaf aan vrienden en bekenden. Die eigenlijk stiekum al zaten te smachten om haar lekkers. Velen van haar vrienden probeerden haar aan te sporen om voor haar zelf te beginnen. Maar daar had ze geen zin in, dan zou haar hobby haar werk worden en daar moest ze eigenlijk niet aan denken. Daarnaast zou ze haar producten niet zomaar uit het bos mee kunnen nemen, want ze zou dan veel grotere hoeveelheden nodig hebben en speciaal moeten gaan telen. Nee zij hield het liever bij pareltjes die ze op zondaagde wandelingen tegen kwam.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Helse pijn

Geplaatst op vrijdag 24 februari 2012 | 10 Reacties

Tranen stroomden over haar wangen, ze kon er niet meer tegen vechten. De pijn die ze voelde was te groot, ze wist dat ze morgen de huisarts zou gaan bellen. Zo kon het immers niet meer, de laatste week had ze zich niet zo lekker gevoeld. Ze had zich ziek gemeld bij haar werkgever, en was als even op het spreekuur langs gegaan. Even tot rust komen, uit zieken en daarna zou ze volgens hem er weer helemaal tegenaan moeten kunnen gaan. Ze was nu een week thuis, waar ze gister nog dacht dat het zou gaan, was er niets meer van die gedachte over.

Eigenlijk zou ze de huisartenpost, of de ehbopost moeten bellen, maar dat durfde ze niet. Ze had gewoon heel veel pijn in haar been. Daarvoor ga je toch niet met een ziekenauto naar het ziekenhuis toe. Nee, ze moest even haar tanden op elkaar zetten en dan morgenochtend gelijk bellen. Voor de nacht zocht ze even naar wat pijnstillers. En toen ze die had kroop ze naar boven, ze kon maar beter alvast op bed gaan liggen. Des te eerder ze in slaap viel des te beter.

Lees meer

Write on Wednesday 70

Geplaatst op woensdag 22 februari 2012 | 2 Reacties

Trap(pen)

Het begon jaren terug, in haar ouderlijke huis, haar vader raakte zijn baan kwijt, zocht een zondebok. Kortom zij had aan het kortste end getrokken, letterlijk, want hij trapte haar maar waar hij haar schoppen kon. Vele malen durfde ze niet naar school, bang voor de reacties van de anderen. Het was meneer van Trap, het schoolhoofd die door had wat er speelde. Hij was names het schoolbestuur bij haar thuis langsgegaan, toen ze weer eens wegbleef. De blik van het meisje naar haar vader sprak zoveel boekdelen, dat hij direct door had hoe de vork in de steel zat. Hij besloot om Ilse gelijk met hem mee te nemen, zij kon hier niet achterblijven, niet bij deze man die zijn dochter zo mishandelde. Ilse was maar wat graag met hem meegegaan, ze had immers blauwe en paarse plekken genoeg. Zijn vrouw had er op aangedrongen dat ze bij hun moest blijven. En zo was het gegaan, ze hadden officieel de voogdij aangevraagd en Ilse bloeide eindelijk op tot de mooie vrouw die ze was. Zonder al die blauwe plekken en met veel liefde in haar leven. Vandaag zouden haar pleegouders komen, en ze wilde ze verrassen met een heerlijk uitgebreid diner. Zonder hen zou ze niet geworden zijn tot de vrouw die ze nu was. Toen ze even later arriveerde schrokken ze wel, Ilse had namelijk een paar blauwe plekken op haar arm. Maar ze kon ze al snel geruststellen, ze was zojuist van de trap gevallen niets bijzonders.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date III

Geplaatst op dinsdag 21 februari 2012 | 12 Reacties

Ze liep naar binnen en leidde hem naar de tafel. Erik volgde haar trouw, hij was allang blij dat ze hem een kans gaf.  Hij wist dat hij een behoorlijke fout gemaakt had, door zo laat te komen. In werkelijkheid had hij een geweldig goed excuus gehad. Echter bij het zien van Dana, wist hij dat elk woord dat uit zijn mond zou komen het zou verpesten. Ze had uiteraard wel recht op een uitleg, en hij wilde ook geen geheimen. Maar ja die laatste zouden er altijd zijn, zeker in het begin, hij kon geen enkel risico lopen. Ze mocht nu echt nog niet weten wie of wat hij was. Hij was eigenlijk wel blij dat hij een keer niet op zijn hoede moest zijn, waardoor hij eigenlijk nog meer zich zelf was. Dat klonk verwarrend, hij was gewoon blij dat hij niet op zijn komaf beoordeeld zou worden. Dat Dana gewoon een Erik op bezoek had in plaats van een troonopvolger. Zijn vader zou woest worden als die er ooit achter zou komen, en juist daardoor was hij zo laat. Hij had vele verschillende routes genomen om te zorgen dat hij niet achtervolgd was naar hier. Ondertussen genoot hij van Dana die van alles op tafel toverde en zich zeer gracieus tussen de keuken en kamer bewoog.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Bloemenvelden

Geplaatst op maandag 20 februari 2012 | 4 Reacties

Als ze in januari de eerste sneeuwklokjes in de velden zag, dan wist ze dat het lang niet meer kon duren. De lente en de zomer waren haar favoriete seizoenen. In februari zouden de mooie krokussen weer in de bloei staan, en kon zij naar harte lust gaan fotograferen. Maar mooier vond ze bloemen velden, ze was gezegend door op het platteland te wonen in een gebied met veel agrarische boeren. In maart zag je de eerste velden met narcissen al op komen. Hele gele velden tegen stralend blauwe luchten. Zoveel narcissen als je kijken kon, echt genieten ze was gewoon trots op haar geboorte grond. In april kwamen de heerlijke geuren van de hyacinten velden je tegemoet als je al fietsend er langs reed.

Mei was vol prachtige kleuren en in alle soorten en maten, en dan had ze het over tulpen, je kon het zo gek niet bedenken. De velden in zoveel verschillende bloemen stroken naast elkaar. Het landschap werd er nog mooier van, liefst met een molen op de achtergrond. Ze zag het al helemaal voor zich. In juni was ze meer in gebieden te vinden waar ze veel mooie velden met klaprozen hadden. Vorig jaar had ze in juli voor het eerst kennis gemaakt met de dahlia, een prachtige bloem.

Echter haar favoriete bloemen die kwamen pas laat in het jaar te voorschijn, in augustus had je prachtige gladiolen staan. In de mooiste kleuren, en de opbouw van de bloem zelf was prachtig. Een steel en daaraan verschillende bloemen, die niet eens allemaal tegelijk open gingen. Gevolgd door de zonnebloem in augustus, die mooie grote gele op een groene hoge lange steel. Ze wist nog goed de eerste keer dat de oog in oog met deze bloem had gestaan, hij was toen een paar koppen groter geweest, en daar was flink van onder de indruk geweest.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Nieuw programma

Geplaatst op vrijdag 17 februari 2012 | 4 Reacties

Hoe ver kon je gaan? Een vraag die ze zichzelf vaak stelde. Volgens haar kon je ontzettend ver gaan om je dromen en idealen waar te maken. Laat de vraag nu net in een commercial op de televisie voorbij komen. Ze dacht eigenlijk geen moment na, en melde zich even later via het internet aan voor dit nieuwe programma. Wat had ze nu helemaal te verliezen, want volgens haar was praktisch alles mogelijk al had ze geen idee wat ze haar wilden laten doen. Ze ging ervan uit dat het allemaal keurig binnen de wet zou zijn.

Een paar weken later later, toen ze eigenlijk al vergeten was dat ze zich had opgegeven werd ze gebeld. Of ze nog beschikbaar was, en of ze nog steeds zo enthousiast was. Ze hadden eindelijk hun budget bij elkaar, en eerder hadden ze geen kandidaten willen selecteren. Er werd een afspraak gemaakt voor een screening, en vanaf dat moment vond Roos het allemaal heel spannend worden. Ze besloot te gaan shoppen want ze moest dit even vieren, en ze had iets leuks nodig om aan te trekken voor de kennismaking.

Lees meer

Write on Wednesday 69

Geplaatst op woensdag 15 februari 2012 | 6 Reacties

Graad

Sinds de verhuizing van een paar maanden geleden, was ze er achter gekomen dat ze belangrijke papieren miste. Ze had geen idee was haar diploma’s gebleven waren, en juist nu had ze die nodig. Morgen had ze een sollicitatie gesprek, en in de brief stond duidelijk dat ze diploma’s en getuigschriften mee moest brengen. De hele dag had ze alles onderste boven gehaald, en nu was ze tot de ontdekking dat ze zelfs haar paspoort nergens kon vinden. Ze had echt geen idee waar ze nog kon zoeken. Dus belde ze met haar moeder, want moeders weten altijd raad. En die gaf haar de tip om na te denken, waarin zat het voor de verhuizing? In welke doos of tas ze het daarna gestopt had en of ze deze doos of tas al uitgepakt had. Haar moeder wist namelijk dat er wat dozen richting de zolder verhuisd waren. Direct na het gesprek rende ze de trap op. Alle dozen die daar stonden maakte ze open. Net op het moment dat ze dacht dat ze geen geluk had, zag ze een doos tegen de muur aan de andere kant staan. Precies de doos die ze nodig had, alles wat ze zocht zat er in, bankzaken, paspoort, buitenlandse munten en papiergeld. Belangrijker haar papieren zaten erin, deze zou ze nodig hebben om te bewijzen dat ze een academische graad heeft. Wat uiteraard één van de vereisten voor de baan is, dus nu maar hopen dat ze alle vragen die ze zouden hebben goed zou beantwoorden.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date II

Geplaatst op dinsdag 14 februari 2012 | 10 Reacties

Was hij wel het lange wachten waard? Hij was al minstens een half uur te laat, als ze ergens een hekel aan had dan was het wel aan iemand die te laat kwam. Sterker op een eerste date met iemand die je niet kent, dan ben je eerder een half uur te vroeg. Ze baalde enorm, het eten was inmiddels al klaar, en het eerst even borrelen, kennismaken en dan eten. Werd nu gelijk aan tafel gaan, als hij nog kwam. Ze was zo teleurgesteld, dat hij van goede huize moest komen wilde ze überhaupt de deur nog open doen. Juist op dat moment ging de deurbel, ze twijfelde even of ze wel moest open doen. Ze liep naar de deur en opende hem, en keek daarna in de mooiste ogen die ze ooit gezien had. “Sorry volgens mij ben ik iets te laat, ik ben Erik, en ik heb geen enkel goed excuus om zo laat bij je te verschijnen.” Ze verdronk ondertussen bijna in die mooie kijkers, waardoor zijn woorden maar half tot haar doordrongen. “Kom binnen ik ben Dana, het eten is al klaar.”

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Aasgieren

Geplaatst op maandag 13 februari 2012 | 6 Reacties

“Ik zeg het je nog één keer het zijn allemaal aasgieren!” Haar vader was boos, alle jongens zouden maar op één ding uit zijn en dat zou haar geld zijn. Ze had het zo gehad met hem, elke keer als ze afsprak met een jongen dan ging hij zowat door het lint. “Pa, je moet nu echt ophouden hoor, niet iedereen zit slecht in elkaar.” “En daarnaast als ik op mijn bek ga, dan is het nog altijd mijn leermoment.” Sanne wilde maar één ding en dat was zorgen dat Jeroen en haar vader elkaar voorlopig niet tegen zouden komen. Hij zou die arme jongen het hemd van de lijf vragen. Alleen omdat zij, een goede betaalde baan had, ze was regelmatig te zien in een tv commercial. Het verdiende inderdaad goed, en soms was ze zelf ook bang dat mensen haar daarom leuk en aardig vonden. Maar van Jeroen wist ze dat hij geen enkel idee had wie ze was. Hij keek nooit naar de televisie, dus hij kon haar niet gezien hebben. Tijdschriften las hij ook niet, dus de laatste campagne waarbij ze voor de eerste keer in de kiosk had gelegen. Die zou hij vast en zeker niet gezien hebben.

Haar hart maakte een klein sprongetje toen ze hem zag. Jeroen en zij hadden afgesproken op de parkeerplaats bij de bioscoop. “Stap in we gaan er vanmiddag eventjes tussen uit”. En zo reden ze even later een hele andere parkeerplaats op. Een vogelpark, was waar hij hen gebracht had, zo konden ze heerlijk wandelen, vogels kijken en elkaars hand vast houden. Het leukste vond ze de roofvogel show, waarbij de vogels los over het publiek heen en weer vlogen. Ze had valken en uilen verwacht, maar er zaten tevens gieren en adelaars in de show. Jeroen had door dat ze onder de indruk was, en had zelfs geregeld dat ze achter de schermen mocht kijken. Ze mocht zelfs een valk vasthouden. Kortom ze had de leukste middag van haar leven, en die Jeroen daar zou ze vaker mee afspreken. Zelfs als haar vader hem een vreemde vogel zou vinden.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De prinses

Geplaatst op vrijdag 10 februari 2012 | 8 Reacties

Lang geleden, en dan bedoel ik heel lang geleden leefde er een jonge prinses. Deze prinses vermaakte zich prima in het kasteel, ze had zoveel kamers om te ontdekken en in te spelen. Dat ze besloten had elke dag een andere kamer te gaan bezoeken. Om dat goed bij te kunnen houden, had ze een plattegrond gemaakt, waarop ze de kamers die ze bezocht door haalde en een nummer gaf. Aan de hand van het nummer maakte ze een dagboek aantekening in een schrift met harde kaft. Zo kon ze alles goed bij houden.

Ze was heel benieuwd hoeveel kamers er nu werkelijk in het kasteel zouden zijn. Ze had het aan haar vader gevraagd, maar hij vertelde haar dat hij het vroeger eens geprobeerd had om ze te tellen. Echter het was hem niet gelukt, hij was bij zestig kamers blijven steken. Toen hij bedacht dat hij de badkamers en de verblijven van het personeel niet had mee geteld. Hij had zijn aantekeningen wel bewaard en als ze morgen terug kwam dan kon ze die bij hem ophalen. In ruil daarvoor wilde hij op de hoogte blijven van alles wat zijn dochter deed.

Lees meer

Write on Wednesday 68

Geplaatst op woensdag 8 februari 2012 | 4 Reacties

Cursus

Eigenlijk had ze wel zin om iets erbij te leren. Gewoon zomaar vol de lol, niet omdat het moest van haar werkgever. Lekker iets leren voor haarzelf, gewoon omdat het leuk was om met haar neus in de boeken te duiken. Ze had alleen wat moeite om uit te zoeken wat ze nu precies wilde gaan doen. Alles vond ze namelijk even leuk, het was net als met haar hobby’s haar interesse lag op een breed vlak. Dus wilde ze een cursus gaan volgen dan moest echt gaan bedenken wat te gaan doen. Op welk vlak wilde ze haar horizon gaan verbreden, en wilden ze een diploma gaan halen. Of nam ze genoegen met een oorkonde, met goed gevolg afgelegd. Tijd om er toch maar eens een nachtje over na te gaan slapen, misschien zelfs wel twee. En natuurlijk het internet afzoeken en kijken bij de bekende thuis studie scholen, wat ze allemaal te bieden hebben. Want ze wilde het wel gewoon naast haar werk doen, en klassikaal leek haar geen strak plan. Lekker op haar eigen tempo, studeren wanneer zij er tijd en zin in had. Al snel zag ze dat ze bij de meeste cursussen een proefles kon aanvragen. En dat leek haar een strak plan, dan kon ze gelijk kijken of de studie haar aansprak. Nog geen week later kreeg ze een pakketje thuis, haar studie boeken voor de cursus binnenhuis architect werden bezorgd. Nu kon ze gelijk aan de slag en gelijk haar kamer aanpassen.

© Aline

Geschreven voor Write On Wednesday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

De blind date I

Geplaatst op dinsdag 7 februari 2012 | 10 Reacties

Het vuur begon langzaam te branden in de open haard. Een heerlijke geur verspreidde zich gelijk in de kamer. De kamer leek zoveel gezelliger dan anders. Met deze setting kon haar avond niet meer stuk. Ze had een blind date vanavond, een vriend van een vriendin. Eigenlijk hield ze daar niet zo van, maar volgens Ans moest ze hem echt leren kennen. Als ze he goed begrepen had, was het dat Ans al getrouwd was met haar ware, anders had dit haar ware geworden. Op zich gelijk al een reden om nee te zeggen, want Ans en zij hadden een totaal ander idee over de ideale man. Kortom ze had zich behoorlijk laten overhalen, door alle verhalen over deze mysterieuze man. Over een half uur zou hij aanbellen, ze had alles al gereed, het eten moest nog veertig minuten in de oven. De tafel was gedekt met het mooiste servies. Ze wilde niets aan het toeval overlaten, en nu maar hopen dat ze elkaar leuk zouden vinden. Nog een laatste blik in de spiegel, beetje make-up bijwerken. Daarna was het wachten tot de deurbel zou gaan.

(wordt vervolgd)

© Aline

Geschreven voor Dinszin, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

Ochtendgloren

Geplaatst op maandag 6 februari 2012 | 2 Reacties

Voor het aanbreken van de dag stond ze op. Ze kleedde zich aan, pakte wat te eten en te drinken mee. Als laatste pakte ze haar camera tas op, deze had ze de avond daarvoor al klaar gezet. Vandaag zou ze heerlijk aan de slag gaan met haar hobby, ze had gemikt op een mooie zonsopgang, maar in plaats daarvan kreeg ze een mistige morgen. Niet dat het haar iets deerde, mist was namelijk één van de mooiste schoonheden van de natuur. Het bracht  sfeer in foto’s en ach ze stond wel vaker zo vroeg op, dus een zonsopgang zou ze volgende keer wel vastleggen. Ze besloot haar auto bij een nabij gelegen dorp te parkeren, lopend was het immers makkelijker om mooie foto locaties te spotten. Nadat de mist opgetrokken was, werd het als nog een mooie zonnige dag, eentje waarop ze genoot van alle pracht en praal van het boerenleven. De mooiste boerderijen kwam ze tegen, en deze deden haar denken aan haar jeugd, als ze bij opa en oma op bezoek ging. Zij hadden een heuse boerderij met koeien, schapen en kippen. Geweldig had ze het gevonden wanneer ze mee mocht met opa naar het land, wanneer hij de koeien ging melken. Moe en voldaan, met een camera vol foto’s kwam ze die avond thuis, haar missie was geslaagd. Ze had prachtige foto’s weten te maken, en ze had zich kostelijk vermaakt, straks na het eten kon ze nog even nagenieten, en wat foto’s bewerken en op haar blog plaatsen.

© Aline

Geschreven voor Photo Monday, ook mee doen lees de spelregels
Meer verhalen lezen met deze opdracht, kijk dan hier bij de reacties

verder »